Parkdag en Christmas Carols

Maandag 17-12, Brisbane

Holyfuck, het is echt mega warm op m'n kamer. Ik gooi alle ramen open voor wat frisse lucht, maar ook dat zit er niet in. Buiten is het namelijk ook zo heet. En dan kan ik door het buitenlicht ook niet echt slapen! Nou ja, dan maar lekker muziek luisteren en heeeel stil liggen, zodat ik niet zoveel zweet.

Om 9:00 maak ik een ontbijtje en eet ik sinds drie maanden weer is boter-die-we-thuis-ook-hebben. Dus geen zoute roomboter, maar gewoon als in Becel boter ofzo. Daarna blijf ik nog lekker even op m'n bed chillen en dan ga ik douchen en aankleden. Maar wacht, ik hoor mijn naam. Shit en ik zit nog in m'n pyjama. Oké, het geroep komt nu van onder m'n raam. Hi Renée, I'm Greg, Kelly's father. Zo en dat is te zien ook zeg. Ik loop naar de deur om hem binnen te laten. Hij is echt super aardig en geeft me de OV-kaart van Kelly. Anders kan ik namelijk niet met de bus naar de stad ;) We blijven nog even kletsen, maar dan moet ie er alweer vandoor. Echt zo aardig die Australiërs!

Snel lekker douchen, broodjes voor onderweg meenemen en dan lopen naar de bushalte. Oppassen dat ik Toby het hondje niet van de veranda laat en dan ben ik onderweg. Men-o-men, het is echt vies-plakkerig-zweet-heet vandaag. Maar ja, alles beter dan sneeuw, kou en regen ;)

Ik loop naar de bushalte en zie dat ie maar 1x in het uur gaat. En het geluk staat aan mijn kant, want ik hoef MAAR 20 minuten te wachten. Het duurt ook ongeveer 20 minuten voordat ik in het stadscentrum ben, dus heb ik echt de hele dag om door Brisbane te struinen. Eerst maar even wat broodbeleg en fruit halen. Als ik de supermarkt weer uitloop zijn ze op het pleintje weer Christmas Carrols aan het zingen. Dit keer is het een kinderkoortje en aangezien ik toch niets beters te doen heb, ga ik op de grond zitten tussen de andere mensen om te luisteren. Als één van de meisjes solo gaat, staat het kippenvel echt op m'n armen. Het lijkt wel een engeltje zo mooi en puur dat ze zingt. Helaas is het na 15 minuten afgelopen en heb ik ook een behoorlijke stenen-kont gekregen

Ik loop door naar de boekenuitverkoop winkel. Aangezien ik vanaf woensdag 2 weken bij Tom en z'n huisgenoten mag verblijven, wil ik natuurlijk wel met een kadootje aankomen. Dus koop ik een fotografie boek en daarna loop ik naar the Botanical Gardens. Omdat de bomen lekker veel schaduw bieden, loop ik heerlijk rustig voor 1,5 uur door elke hoek van de tuin. Overal zie je mensen relaxen in het gras, hardlopen over de paden en gezellig eten en drinken met elkaar. Tsjaa, dat kan natuurlijk als het 365 dagen per jaar zomer is. Rond 15:00 is de zon wat minder heet, dus ga ik zelf ook nog even lekker op het gras chillen en natuurlijk werken aan m'n kleurtje. Dat is ook het fijne van het hele jaar zon :D

Rond 16:30 loop ik terug naar het centrum en bekijk nog een paar winkels. Helaas is er uitverkoop, maar kan ik op m'n vlucht van woensdag maar 15 kg in m'n tas meenemen. Het sale-shoppen moet ik dus nog maar even voor Sydney bewaren. Dan nog maar even een half uurtje naar een ander koor luisteren die ook Christmas Carols zingen en dan meet ik Kelly en haar vader om naar huis te gaan.

Als ik op de plek sta te wachten waar we hebben afgesproken, zie ik dat er een echte mieren-neukende politie agente staat. Je mag aan die kant an de weg namelijk niet stoppen. Dus ook niet om iemand in of uit de auto te laten stappen. En van elke auto die dat doet, schrijft de politie agente het kenteken op en maakt ze er een boete van, die de mensen later in hun brievenbus krijgen. Ze heeft alleen maar de tijd om de kentekenplaat op te schrijven, want zo kort duren de stops van de auto's maar. Ik sta vol bewondering te kijken terwijl ik me realiseer, dat de vader van Kelly er dan ook een krijgt. Snel sms ik naar Kelly wat er aan de hand is en vraag ik waar ik wel mag staan om opgehaald te worden. Ik heb ze op deze manier $200 bespaard, wordt me later in de auto verteld. Dat is eem goeie keuze geweest :)

Als we thuis zijn, rijden we met Mark (d'r vriend) naar hun oude huis om te kijken wat er nog gedaan moet worden. Het is echt een super mooi huis, maar ja als je wilt kopen, dan moet je ruimte inleveren. Als het huis is goedgekeurd rijden we naar een ander huis. Dit huis heeft een eigen kerstshow. Het hele huis is versierd met kerstlichtjes en als de show begint, komt er ook nog is muziek bij. Van bewegende kerst-kangeroe's tot vliegende koala-kerstmannen, je kan het zo gek niet verzinnen of het zit in de 5 min durende show. Is toch gek om te bedenken dat er serieus mensen wonen in dat huis. Moet je wel een echte 'kerstlichtjes-verheerlijker' zijn.

Als de show is afgelopen rijden we naar het hoogste punt van Brisbane, Mount Coot-Tha. Dit geeft echt een super mooi uitzicht over de stad, met alle lichtjes van de straatlantaarns, gebouwen en huizen. Het is echt zo mooi! Het voelt eigenlijk ook best wel onwerkelijk, om daar zo vanaf een berg naar een giga stad van 2 miljoen inwoners te kijken. Dan is Amsterdam eigenlijk maar konijnenkeutel ;)

Op de berg kan je ook lekker eten. Er is wat voor het gewone volk, maar ook voor het uitverkoren volk. Aangezien we alle drie in 'triple S' lopen (shorts, shirts en slippers) lopen we maar de pub in. Helaas ziet het er daar niet zo gezellig uit, dus besluit Kelly dat we gewoon het chique restaurant gaan proberen. Ow yeah, we worden gewoon nier geweigerd! We zitten wel in een achteraf gedeelte, maar hebben daardoor wel een super uitzicht over de stad :)

Maar dan... Dan komt de menukaart. OH MY GOD! Die prijzen. Wat the fuck. Dit is echt het duurste restaurant waar ik ooit ben geweest. Als we zitten, komt er een ober langs om onze servetten op onze schoot te leggen, onze glazen ongevraagd met water vullen en vragen of we iets anders te drinken willen. Ik durf eigenlijk geen eens om een cola light te vragen. Hoe stom is dat?

Maar ik doe het natuurlijk wel, want na zo'n hete dag gaat er echt wel een glas ijskoude cola in. Mark neemt sprite en Kelly een glas wijn. Shit, maar wat ga ik eten zonder dat m'n bankrekening in de rode cijfers komt? Heel gierig dat ik ben, kies ik maar het goedkoopste van de kaart. Tortellini met een groente mix in een roomsaus met parmezaanse kaas. Maar dan staat het op z'n Italiaans opgeschreven natuurlijk. En zoals ik al zei, dit is het goedkoopste hoofdgerecht op de kaart... --> $52. Ik denk dat ik straks, voor die prijs, gevoerd wordt door een super knappe Italiaan van een porseleinen bord met een gouden mes en vork.

Maar helaas, als onze drankjes al bijna op zijn en de waterglazen al twee keer ongevraagd zijn bijgevuld (heerlijk) komt ons eten dan eindelijk. Ik moet helaas wel zelf eten en het is geen gouden bestek, maar het is absoluut heeeeeeel erg lekker. Mark heeft echt mega honger, dus daarom had hij het gerecht varken en eend genomen. Maar helaas, zijn bord is het minste gevuld. Kelly daarentegen heeft helemaal niet zo'n honger, maar haar bord is echt super vol met eend, gesauteerde wortel, gnocchi en geiten kaas uit de oven. Gelukkig is mijn bord normaal gevuld en zit ik echt te genieten van deze luxe! Dit zal me zeker de komende 5 jaar nooit meer overkomen, zo luxe uiteten!

Rond 21:45 zijn we klaar en gaan we betalen. Ik pak m'n portemonnee, maar ik krijg van Mark te horen dat hij betaald. 'You're staying with us, so we pay for you.' Oh my god, gaan hun serieus voor mij betalen?! Ik kan het gewoon niet geloven. Ik dring er nogmaals op aan, maar ze willen er allebei niets van horen. Nou ja, morgen in de stad dan maar een super kado voor ze uitzoeken!