Pannenkoeken en Tim Tam's

Zondag 16-12, Brisbane

Ook al hoort er om 9:30 uitgecheckt te worden, bij mij gaat de wekker om 10:00. Even rustig douchen, tas in pakken en lakens afhalen. Dan loop ik met een onschuldig gezichtje naar de manager (een gekke, middle aged hippie). Ik heb me per ongeluk verslapen ;) Helemaal geen probleem zegt ze en ik mag me tas ook gewoon nog laten staan. Hoe heerlijk is dat dan?

Aangezien het onze laatste dag samen is, onze laatste dag in Adelaide en hun laatste dag in Australië, hebben we besloten om pannenkoeken te brunchen en een afscheid pakje Tim Tam's (de meest bekende en overheerlijkste chocolade koekjes: 2 zachte chocolade biscuitjes met daartussen een zachte chocolade mouse en overgoten met chocolade :D) te kopen. Dus als we alle ingrediënten gekocht hebben (de eerste Tim Tam zit er al in :P) gaan we beginnen. Op mijn aanwijzingen maakt Thom het beslag en staan Cindy en ik de appels te schillen en in stukjes te snijden. Het bakken wordt geheel aan mij overgelaten :) Eerst een rondje naturel pannenkoeken die we opeten met de gekarameliseerde appeltjes van Cindy en dan een rondje ham-kaas-pannenkoeken-flap alla Renée! Nu eerst maar even eten, anders is het allemaal al koud.

Mmm... Echt zo lekker pannenkoeken. Dat is alleen wel echt het jammere. Het duurt super lang om ze te bakken, maar ze zijn wel super snel op :( Nou ja, dan nog maar een keer dezelfde rondjes bakken. Dus om 13:30 zitten we aan de laatste pannenkoeken. 4,5 pannenkoek later ligt er echt een blok beton aan pannenkoeken in onze buiken. Het was super lekker, maar ook echt mega veel! Het komend uur maar even lekker rustig uitbuiken, want ik ben echt tot niets in staat.

Rond 15:00 lopen we naar het winkelcentrum. Cindy en Thom willen namelijk een lading Tim Tam's meenemen naar Holland, maar het kan zo maar zijn dat ze bij een andere supermarkt in de aanbieding zijn. De prijs bij Coles weten we al, dus gaan we nu naar Woolworth's. En oh wat hebben zijn een mazzel. Twee pakken voor $4 in plaats van $6! Dus daar gaan ze hoor! Graaien naar alle Tim Tam smaken: original, double coated, dark chocolate etc... Uiteindelijk loopt Cindy met 10 en Thom met 12 pakken naar de kassa. Ja, als het in de aanbieding is, moet je het er gewoon van nemen ;) Daarna kopen ze de laatste souvenirs en lopen we om 17:00 het hostel weer binnen. Mijn bus gaat om 18:18, dus heb ik nog even de tijd om te chillen!

Om 18:00 neem ik afscheid en beloven we een Adelaide-reunie-waarbij-we-alle-Madagascar-films-gaan-kijken te houden. Dat wordt dus echt super lachen! Ik loop naar de bus en 20 min later sta ik op het vliegveld. Het iseen geautomatiseerde service, dus moet ik zelf m'n boardingpass en taslabel uitprinten en zelf m'n tas inchecken. Dat is op zich best goed te doen, tenzij de vent naast je er echt totaal niets van begrijpt en verwoed allerlei rare dingen aan het doen is. Gelukkig is mijn tas zo ingecheckt, dus loop ik naar de douane. Nou ja, tascontrole. Ik bedoel ik verlaat het land toch niet?! Daar onderga ik weer een explosieventest waarbij de man die het afneemt ongegeneerd zit te flirten. Nee, ik kom niet uit Australië en nee, ik werk hier niet. En neeheee, ik wil hier niet komen wonen en werken voor de rest van m'n leven. Waarom? Het is hier te heet!

Huh, zei en meende ik dat echt? Nou eigenlijk stiekem wel een beetje. Ik ga liever één keer per jaar op vakantie naar een warm land, dan dat ik de rest van m'n leven in de airconditioning moet leven :) En dat staat vast :P

Als ik bij m'n gate zit te wachten, zie ik dat er twee mannetje bij de neus van het vliegtuig staan waar ik zometeen in moet. Er staat een luikje open waar ze verwilderd met een schroevendraaier zitten te poeren. Ondertussen loopt het vliegtuig leeg en worden de koffers en catering voor mijn vlucht aan boord gebracht. En het duurt en duurt maar. Ondertussen zijn de mannetjes nog steeds met de schroevendraaier bezig en zie ik de piloten en stewardessen het vliegtuig uitlopen. Dat voorspelt niet veel goeds. En inderdaad, 20 min na de offciele vertrektijd worden we naar een andere gate geloosd om met een ander vliegtuig te vertrekken. Dat vliegtuig komt net aan, dus dat duurt nog zeker 15 min extra.


Ik zie gelukkig dat m'n tas aan boord gaat en om 20:20 zit ik eindelijk in het vliegtuig. Op de korte vluchten zit ik liever aan het raam, maar op de lange vluchten aan het voetpad. Kan ik tenminste lopen en naar het toilet wanneer ik het zelf wil en slapen doe ik toch niet ;) Maar helaas, op mijn plek aan het raam is de hoofdsteun stuk, dus ga ik maar in het midden zitten in de hoop dat er niemand hoort te zitten.

Als de laatste man aan boord naast mij komt zitten, begint ie meteen een heel verhaal. Ja, ik was ietsjes later en toen wilden ze m'n tas niet meer inchecken en bladiebladieblaaaah... Sssssst... Ik wil rustig m'n boek lezen, denk ik. Maar goed, dat is ook een beetje onbeleefd en aangezien de man nog al opgefockt is, heb ik geen zin om 'm nog agressiever te maken. Hij houdt gelukkkig z'n mond als op de boardcomputer Top Gear wordt uitgezonden. Chill, kan ik lekker lezen en naar buiten kijken :)

Rond 21:30 wordt het eten uitgeserveerd. Er is geen keuze dus eet ik Chilli con Carne met een maiskoekje en reepje chocolade als toetje. Ik begrijp het niet helemaal, hoe verzin je het om een lucht afgesloten ruimte Chilli con Carne te serveren. Ik bedoel, op zo'n 150 mensen zijn er 4 WC's in een vliegtuig. Echt, ik begrijp het niet helemaal ;) Maar ondanks dat, is het echt heel erg lekker! De man naast me is echter wel behoorlijk onbeschoft. 'Nee, ik hoef niks te eten! Laat me met rust!' schreeuwt ie de super aardige stewardessen toe. Ik wissel een blik van we-denken-hetzelfde uit met de stewardess en ondertussen eet ik lekker m'n eten. Ik zit eigenlijk nog wel vol van de pannenkoeken, maar je moet wel iets eten.'

Als de 'borden' weer worden opgehaald willen de dames voor ons een tukkie doen, dus gooien ze hun stoelen naar achter. Met grof geweld duwt de vent naast me de stoel weer naar voren. 'Ik ben aan het lezen', schreeuwt ie tegen de vrouw. Maar zij wil slapen. Tsjaa, blijft lastig de vliegtuig-etiquette. Maar anders moet je maar business class vliegen, als je daar allemaal geen zin in hebt, toch?

Om 22:10 komen we aan en 30 min later komt Kelly me ophalen van het vliegveld. Zo chill dat ik bij haar kan blijven. En hun huis is ook echt super mooi! Heb een eigen kamer, hoe fijn is dat???