McLeod's Daughter

Vrijdag 14-12, Adelaide

Tsjaa... Als je naar McLeod's Daughters land wil, moet je er wel iets voor over hebben. Dus om 07:00 sta ik weer onder de douche, eet ik m'n ontbijt en pak ik m'n tas. Klaar om te gaan. Eerst naar het treinstation lopen en dan met de trein naar Gawler. Daar wordt ik door Dal (vrouw) samen met 2 Duitse meiden opgepikt. Oké, dit is misschien niet helemaal wat ik ervan had verwacht, maar goed dan!

Als eerste rijden we naar een stomerij waar de trouwjurk van Stevie hangt. En dat is op zich best wel impressive, want hij is echt mooi! Daarna naar het informatiecentrum waar het bord van Drovers Run hangt. De volgende locatie is het huis, maar aangezien er een megaduur Bed&Breakfast in zit, mogen we niet eens op het land komen, laat staan het huis in. Onderweg ernaar toe kom ik er al snel achter wat voor vlees ik in de kuip heb. De 2 Duitse meisjes zijn echt overfanatieke fans, die de series al meer dan 15x hebben gezien, zelfs een eigen site bijhouden over de serie en hun kamer hebben volgehangen met posters en plaatjes. OH MY GOD! Waar ben ik aan begonnen??? Ook de vrouw die ons rondleidt, Dal, is een fanatieke fan, want ze lult vrolijk met de Duitsers mee en kan elke keer precies vertellen wat in welke aflevering van welk seizoen is gebeurd. Echt té ziek voor woorden! Maar ja, ik zit al in de auto dus ik kan niet meer terug ;)

Dus als we van een afstandje naar het kijkpunt van het huis rijden, zet Dal de radio aan met daarop de themesong. De Duitse meiden beginnen te gillen en gooien hun volume omhoog als ze daadwerkelijk het huis zien. Sjonge, jonge, doe is even normaal of zo. Ik wil nog graag een lang leven zonder gehoorapparatuur hebben! Gelukkig mogen we de auto uit, maar hebben we dikke pech. Het regent namelijk behoorlijk heffie. Maar ja, toch wel een paar zoom-in foto's kunnen maken (anders zie je het niet eens).

Als we terug in de auto zitten, gaat de themesong gelukkig weer uit. Helaas gaat het Duitse ge-ouwehoer over de serie wel door. En het is nog meer helaas, dat ik helaas ernaar moet luisteren, want Dal heeft niet zoveel te vertellen.

Dan rijden we over heel veel country-side wegen, wat super mooi is. Sommige velden staan in bloei met canola, op sommige velden staan koeien te loeien en op andere staan schapen te grazen. Uitgestrekte landschappen, met heuvels, bomen, hutjes en schuurtjes, waar gewoon helemaal niemand te bekennen. Het liefste zou ik uitstappen en lekker een stuk gaan lopen, maar helaas we blijven in de auto en stoppen niet eens om van het uitzicht te genieten.

Vervolgens rijden we naar het dorpje Freeling, wat de gehele set van de serie is geweest. Ze laat ons allerlei gebouwen zien die in de serie zijn gebruikt en legt elke scene uit. Als we alle gebouwen in het dorpje Freeling gezien hebben, rijden we naar het 'Gungellan Hotel' voor de lunch. Het is hier eigenlijk super goedkoop, dus kies ik lekker voor een steak burger en natuurlijk een lemon, lime 'nd bitter. En deze is echt goed! Je krijgt echt een bord vol, maar alles gaat op! Van de bacon tot de sla, ALLES!

Daarna rijden we naar een ander dorpje/stadje Kanunda waar ook een deel van de set is geweest. Weer langs allerlei gebouwen terwijl de Duitse meiden elke keer weer een gil geven als ze het 'herkennen'! Dus stiekem begin ik het wel een beetje zat te worden. Als we dat stadje ook gehad hebben rijden we terug, om naar wat country-side plekken te gaan waar bepaalde scenes zijn opgenomen. Ha, denk ik, mijn kans voor chille foto's. Elke keer als we stoppen, ren ik naar het dichtstbijzijnde hoogste punt en maak ik een panoramafoto (als er geen lelijke gebouwen of watertanken staan tenminste :P). De rest zit me elke keer raar aan te kijken als ik weg ren van 'de scene'. Ja jongens, dat kan overal zijn geweest hoor. Overal heb je een dirtroad met bomen, dus zo bijzonder is het niet ;)

Rond 15:00 worden we weer op Gawler gezet en heb ik me al met al toch wel een beetje vermaakt. Vooral het laatste stuk was leuker! Dus nemen we afscheid en moet ik helaas de 60 minuten durende metrorit naar Adelaide met de Duitse meiden doorbrengen. Echt te boring. Ze praten gelukkig in het Engels, dus is het minder vermoeiend om naar ze te luisteren! Gelukkig gaat de rit super snel, dus neem ik op het station gauw afscheid. Zo, me nu maar weer onder de 'normale' mensen begeven.

Cindy en Thom zijn naar de bioscoop geweest, dus komen we bijna tegelijk aan bij het hostel. Aangezien ik nog vol zit van m'n lunch eet ik rond 19:00 een soepje met een broodje. Als toetje een overheerlijke zoete mango en de rest van de avond zitten we met z'n 3-en elke Disney film te bespreken die we kennen. Daarna zijn de Pixar en Dreamwork films aan de beurt. Echt te bizar voor woorden, maar we kunnen ze gewoon echt allemaal opnoemen ;) Als ook ik terug ben in Nederland (hun gaan maandag terug) gaan we een Disney dag inlassen waarin we in ieder geval alle drie de Madagascars gaan kijken!