Afscheid #1

Maandag 10-12, Brisbane

Oef, is toch best wel zwaar om rond 3:00 's nachts met de rest van de familie te Skypen tijdens hun Sinterklaasavondje. Zeker omdat je dan om 2:50 je bed uit moet, je 2x terug je kamer in moet omdat je de helft van je spullen vergeten bent en omdat je verlekkerd moet zitten kijken hoe ze patat met SATÉSAUS, frikandellen, kaassouflées en KROKETTEN eten! Het is toch eigenlijk niet eerlijk, maar wel 60 minuten lang ontzettend gezellig :D Dus om 04:15 duik ik m'n bed weer in om lekker te slapen!

En om 9:00 gaat de wekker weer. Vandaag is het uitchecktijd, zowel voor het hostel als voor de auto. Na 1,5 week rondgereden te hebben (en de meiden een hele maand) moet er afscheid genomen worden. Eerst m'n tas inpakken, foto's uitwisselen en uitchecken. Dan de auto inladen en naar het volgende hostel om in te checken. Daar je tas weer droppen en in de auto, want nu gaan we zonder GPS, zonder goeie kaart en zonder kennis van de stad Brisbane de auto 'ergens' in Brisbane terug brengen. Vanaf het hostel zou het zo'n 15 min zijn, maar na 30 min doen we de navigatie van Lisanne d'r telefoon maar aan, want zo werkt het niet. Na 45 min hebben we het gevonden, maar rijden we eerst terug naar het benzinestation om te tanken en de auto schoon af te leveren. Dus met emmertjes water over de auto gieten en de trekker om je ramen mee schoon te maken, krijgen we de auto behoorlijk schoon. Maar helaas hebben ze geen stofzuiger dus rijden we terug naar de Travellers Autobarn om te vragen of we hun stofzuiger mogen gebruiken. Als het moet, willen we er zelfs voor betalen. Maar nee hoor, de hufter bij dit bedrijf zegt dat we maar een carwash moeten gaan zoeken. Maar hoe vind je een carwash in Brisbane?

Dus rijden we weer naar het benzinestation om het daar te vragen. Ja, je moet zo'n 25 min rijden en dan ben je er! WAT! Zo lang voor een f*cking stofzuiger? Dat slaat dus echt helemaal nergens op! Maar ja, het is beter dan $50 dokken bij de Autobarn.

Dus na opnieuw 45 min hebben we de carwash ook echt gevonden. We betalen $2 voor de stofzuiger en scheuren weer terug naar de Autobarn. De meiden missen een kop, een beker en hebben een sterretje in hun voorruit, maar gelukkig merkt die jongen niets op :) Dus snel de papieren tekenen en het is niet meer onze zorg!

We nemen voor $15 een taxi terug naar het hostel en gaan dan lunchen. Een boterham met crunchy pindakaas, die op zich een KLEIN beetje op de Calvé pindakaas lijkt. Daarna ga ik weer eventjes op m'n computer voor m'n mail te checken en om 15:30 meet ik Lisanne weer in het centrum. Ik moet namelijk nog een Kerstkaartje posten en Lisanne een hele dikke envelop die naar Nederland moet! Dus lopen we naar het postkantoor. We komen allebei bij een andere post-meneer. Ik ben met 30 sec klaar, maar Lisanne heeft het zwaar. D'r pakketje is meer dan 1 kg en als ze dat naar Nederland wil sturen moet ze $80 betalen om het binnen een week met een vliegtuig te sturen, of $60 om het binnen 3 MAANDEN met een boot te sturen. Dan komt het volgende probleem, want de man wil weten wat erin zit. Uhm... Ansichtkaarten... Een kaarsje... Een speelgoedautootje... Ondergoed... Schelpen... 'Are these shelves from the beach?' Dûh, waar komen schelpen anders vandaan, uit de lucht vallen? 'You can't send shelves that you find on the beach, only the ones you buy from the shops, because they are cleaned so they don't have little animals inside them.' Gast, je denkt toch niet dat ze dieren gaat opsturen?! We hebben heus wel gecontroleerd of er geen dieren inzaten, maar toch mogen we het niet meesturen :(

We worden naar een tafel gebracht en krijgen een nieuwe envelop. Ik zeg tegen Lisanne, dat als ze ervoor zorgt dat het onder 500 gram is, het voor een week reistijd nog maar $17,20 is. Dat scheelt giga veel geld! Dus openen we haar envelop en halen we er alles uit. Oké, de schelpen gooien we weg, de onderbroeken gooit ze weg, een heleboel bonnetjes en papieren uit Taiwan gooit ze weg (waarom zou je dat ook naar Nederland willen sturen?) en een groot reishandboek (waar ze er twee van heeft) gaat er ook uit. Ik leg het pakketje op de weegschaal en........

Tatatattadaaaaa... 485 gram! Yes, dat scheelt d'r even $60! Dus lopen we heel fanatiek weer terug naar de rij en moeten we helaas weer het hele tafereel opnieuw vertellen. Wat ze er allemaal in heeft zitten, waar het naartoe gaat etc. Dus uiteindelijk om 16:30 staan we buiten en is alles verstuurd! We lopen naar de Coles voor de boodschappen en gaan dan nog even hangen en wurgen op de kamer. Mariska was vandaag met een andere vriendin op pad, dus beginnen we om 18:00 met koken. Het wordt rijst met een stir fried chicken saus met kip, paprika en komkommer. We hebben meer dan 500 gram rijst gekookt en het gekke is, het gaat ook bijna allemaal op ook?! Drie meiden die zitten te bunkeren als uitgehongerde beren, maar ja, als je de hele dag nog niet zoveel gegeten hebt ;)

Aangezien het Lisanne d'r laatste avond is, gaan we een afscheidsdrankje doen. Maar ze moet eerst nog van alles regelen, dus is het al 22:10 als we het hostel uitlopen. We eindigen in een bar, waar het backpackersavond is, wat betekent alle mixjes $4 en alle 'jugs' (kannetjes) bier voor $7. Kijk dat wordt een gezellige avond. We krijgen een partyhoedje op en gaan lekker zitten. Er is helaas alleen niemand, maar we weten ons wel te vermaken, want er staat een tafeltennistafel. Dus als we alledrie ons drankje op hebben gaan we tafeltennissen. Echt hilarisch als je in het schemerdonker staat te meppen naar een klein oranje balletje wat je niet zo goed kan zien, maar het lukt ons aardig. Vooral ook, omdat we onze eigen regels hebben :)

Helaas wordt de sfeer verstoord, want bij een tafeltje vlakbij staat een zeer zwakbegaafde vrouw ongegeneerd in d'r broek te zeiken. Ik denk dat zij nog niet van de WZee gehoord heeft! Maar goed, het stinkt wel behoorlijk dus besluiten we maar weer naar huis te gaan. Lisanne moet morgen super vroeg d'r bed uit, dus kan ze d'r slaap wel gebruiken. Net als ik trouwens!