Op de boerderie #10 - Op de tractor

Donderdag 01-11, Evelyn

Vandaag is het een soort van Renée-zoek-het-allemaal-maar-zelf-uit-dag. Jeannette is namelijk de hele dag druk met 'de boekhouding'. Als ik me gedoucht en aangekleed heb ga ik eerst weer de was afhalen en ophangen (ik snap niet dat twee mensen zoveel was kunnen hebben!). Daarna loop ik naar binnen om te ontbijten. Geoff vraagt me of ik zin heb om de koeien mee eten te gaan geven. Kan ik meteen een foto maken in zijn geliefde aardappelveld. Natuurlijk wil ik dat. Ik eet m'n ontbijt verder op, poets m'n tanden en pak m'n camera.

Ik loop naar de schuur waar Geoff bezig is om 5 ton aardappels op een trailer te laden met een forklift. Ik kijk rustig toe en help hier en daar een handje. Als alles op de trailer staat gaan we er met de tractor vandoor :). Ik krijg een lege aardappelzak onder m'n kont geschoven en mag op de zijkant van de tractor zitten. Dit is echt hilarisch. Ik voel me een echte BOERIN ;)

De tractor gaat alle kanten op en de weg wordt ook steeds hobbeliger. M'n kont vindt het nu HELEMAAL NIET LEUK meer. Ik moet mezelf echt super goed vasthouden om te zorgen dat ik er niet afval. Toch blijft het geweldig. Als we bij het hek aankomen moet ik die natuurlijk open maken. Kijk, deze 'hekken' ken ik. Daar staat namelijk stroom op om de koeien erbij weg te houden. Ik zorg dat ik het draad NIET aanraak en maak het hek dan ook uiterst behoedzaam open. HA, daar had Geoff niet van terug. 'Fancy fence?' vraagt ie me. 'I know this fence. We've got them in Holland as well.' Hij is echt een beetje verrast dat ik wist hoe ik zo'n hek open moest maken. Maar goed, we rijden weer verder op de tractor. Ver hoeven we niet te rijden, want de koeien weten dat ze te eten krijgen. Ze komen dan ook allemaal op ons af. Het zijn allemaal vrouwelijke koeien die (zo hopen ze) ook allemaal zwanger zijn. Gisterochtend is er al een klein kalfje geboren, maar die wordt nu helaas ergens beschermd zodat wij 'm niet kunnen zien. Geoff leert me hoe ik een goeie 'vleeskoe' kan herkennen.
- Een mooi rechte en lange rug.
- Een mooie ronde romp.
- Niet te hoog op z'n poten.
- Mooie, brede billen.

Ik moet van Geoff de beste eruit pikken en dat is natuurlijk niet zo moeilijk. Ik maak nog een paar foto's en dan 'tractorren' we weer verder. De koeien worden namelijk op een bepaalde plek gevoerd. De koeien lopen achter ons aan alsof we een dag van de avondvierdaagse aan het wandelen zijn. Uiteindelijk 'parkeert' Geoff de tractor midden in een wei en ik moet de trailer loskoppelen. Dit vergt natuurlijk een bepaalde vaardigheid van technisch inzicht die niet iedereen bezit. Uiteraard heb ik het wel ;) (Het is ook zo moeilijk om een pin ergens uit te trekken :P).

Geoff laadt de kratten met aardappels één voor één uit en ik maak er natuurlijk weer foto's van. De koeien vliegen er echt op af alsof ze maanden niet gegeten hebben. Ze vechten nog net niet voor het beste plekkie. Na drie (van de zes) kratten spring ik weer op de tractor. Uiteindelijk legen we alle kratten en moet ik de trailer weer vastmaken. Piece of cake! Of althans, die pin erin is piece of cake, maar die balk is best wel zwaar. Natuurlijk laat ik me niet kennen dus zorg ik ervoor dat alles weer tiptop is vastgekoppeld!

Na de koeien rijden we naar de aardappels waar we een paar foto's van mezelf maken in het aardappelveld. Geoff heeft echt een bijzondere relatie met zijn aardappels. Op de foto moeten namelijk veel aardappelplanten en maar heel weinig blauwe lucht. Kijk, dat is pas prioriteiten stellen ;)

Na de fotosessie rijden we terug naar huis en gaan we lekker lunchen. Het worden weer jaffles, maar nu op z'n Geoffs-en-Jeannettes: corn meat, uitjes, kaas en mangochutney. Oeh, dit is weer smullen :)

Na de lunch moet ik de auto WEER schoonmaken. Logisch, die rode aarde is hier echt overal :( Maar goed, het is super lekker weer buiten, dus ga ik weer lekker met water spelen :) Ik doe super rustig aan, want ik heb toch alle tijd van de wereld. Ik loop lekker met de tuinslang te spelen en zorg ervoor dat de auto er weer spik en span uitziet. Ik bedoel maar, het is niet mijn water wat ze hier verspelen aan een auto die na één ritje over het erf alweer vies is!

Als ik de auto schoon heb, vraagt Geoff of ik weer mee wil op de tractor. Hij moet namelijk nog het buitenste deel van zijn aardappels besproeien met een 'gif' tegen nutgrass. Ja hoor, ik ga wel mee. Ik heb toch niets beters te doen. We rijden op een iets mindere 'mij-laten-opspringende' tractor. Als we er aankomen gaat Geoff alles met de hand sproeien, dus blijf ik rustig op de tractor zitten en geniet van het uitzicht. Aan het andere end van het aardappelveld zie ik de koeien nog steeds genieten van hun feestmaal, MAAR nu zie ik ook een klein zwart gevaarte rondlopen. Ooooh, het is het kalfje. Het springt en rent alle kanten op. En elke keer loopt mama-koe erachteraan om het te beschermen. Het ziet er echt super schattig uit. Aangezien Geoff te druk is met sproeien, ga ik van de week nog wel een keertje met Jeannette kijken ;)

Na een uur sproeien rijden we weer terug met de tractor. Geoff vraagt of ik wil rijden, maar op deze weg durf ik dat eigenlijk niet zo goed. Je weet wel, zo'n weg met allerlei gaten, hobbels, boomstronken en blokken beton. Nee dankjewel, ik kom liever heel thuis ;) Als we terugkomen help ik Kenneth (zoon, die ook op de boerderie woont) met het vervangen van een aantal slangen in weer een andere tractor. Vraag me niet waar die slangen voor waren, want dat weet ik uiteraard niet. Voor mij wordt het uitgelegd als een Ikea-kast, dus makkelijker kan ik het niet krijgen. Kenneth is gelukkig blij met het resultaat en vraagt of ik rond 17:30 weer mee wil naar Adam (de bio-dynamische boer). Ik zeg dat ik vandaag oversla, maar de volgende keer echt met hem mee ga. Geen zin in dat gezwets van die gozer over allerlei Atlantis dingen!

Op dat moment komt er een Franse-Canadees binnengelopen. Geoff en Jeannette zijn namelijk op zoek naar 5 sterke backpackers die hun over 2,5 week gaan helpen bij het oogsten. Deze Ryan, 23 jaar, heeft van alles en nog wat gedaan, maar is nergens voor gekwalificeerd. Ondanks dat heeft ie een knap koppie. Ik baal er dan ook van dat ze hem niet binnen vragen of vragen of ie vanacht wil blijven slapen (begint namelijk al donker te worden, en 'at night, the road belongs to the animals'). Nee, hij wordt kort rond geleid over het terrein, z'n werk wordt simpel uitgelegd en hij wordt weer in z'n auto richting Cairns gestopt. Nou, dat was het dan. Tot nooit ziens! Of althans voor mij, want tegen die tijd ben ik alweer heel ergens anders.

Ondertussen is het alweer tea-time (avondeten noemen ze hier tea, ik begrijp het ook niet, want ze drinken er geen eens thee bij :P). We eten een left-over van de curry en eten er roasted aardappels bij (aardappels uit de oven). Het toetje is ook een beetje eenzijdig, kiwi met jelly. Morgen eten we gelukkig iets anders als toetje, want de jelly is op ;)

Net nog even wat sportiviteitsoefeningen gedaan en nu lekker naar bed. Morgen gaan we naar Atherton voor boodschappen en ga ik hopelijk EINDELIJK al m'n verslagen uploaden. Daarnaast is het ook de verjaardag van m'n zusje dus moet ik dat toch een beetje vieren. Weet nog niet hoe, maar dat zie ik morgen wel :D