Op de boerderie #9 - Bezoek

Woensdag 31-10, Evelyn

Na de halve nacht slaap van gisteren verdien ik vandaag in ieder geval een hele. Om 9:00 gaat dus het wekkertje. Lekker douchen en aankleden en de was ophangen voor Jeannette. Ik heb zomaar het idee dat Jeannette al weer terug is van de Japanners wegbrengen. En ja hoor, zodra ik de laatste kussenhoes heb opgehangen komt ze naar buiten. Eigenlijk voel ik me een soort van betrapt, dat ik zo laat m'n bed uitkom. Ach schijt, ik heb gisteren keihard gewerkt.

Na de was ruim ik eerst de vaatwasser uit en ga dan pas ontbijten. Ondertussen is er voor de morning tea een vriend (Neville) langs gekomen. Jeannette vertelt me dat hij al bestraald is en nu aan de chemo zit. Terwijl we met z'n allen aan tafel zitten vertelt hij over de huidige politieke situatie, de steeds groter wordende invloed van China in Australië, de toekomst van Australië en nog veel meer. Ik luister met een gemeende geboeidheid naar z'n 'theorie' over het feit dat we straks allemaal in een communistische samenleving gaan leven. Omdat het allemaal nogal ingewikkelijk is, laat ik dat lekker zitten ;) Wat vooral is blijven hangen is dat de boeren hier allemaal een schijthekel hebben aan uni-studenten. 'Dat zijn van die mensen met schone handen en niet weten hoe het er hier aan toe gaat.' Uhm... Volgens mij ben ik een uni-student, maak ik m'n handen vuil en ben ik heel aardig :)

Nadat Neville weggaat gaan we de lunch klaarmaken. We hebben nog wat corn meat over, dus dat gaan we heel fijnhakken met uitje in de 'fijnhakker'. Daarna maakt Jeannette een pannenkoekenbeslag (ze voegt de ingrediënten precies andersom toe als m'n moeder). Daarna voegt ze het fijngehakte spul toe. Bakken als een pannenkoek en smullen maar. Ik maak er een simpele salade bij (ijsbergsla, komkommer, tomaat en wortel). Oeh, dit echt lekker joh. Beetje ketchup, oh wacht, 'tomatensaus' (geen Amerika, Renée ;)) en die pannenkoekjes zijn echt heel erg lekker! Voordat ik m'n lunch op heb komen er Jehovas getuigen langs de deur. We wisten dat ze kwamen. Ze komen namelijk aardappels halen. Maar zoals echte Jehovas krijg je hun voet niet weg tussen de deur (of in ons geval, hun reet niet van onze stoelen).

Jeannette is echt de liefheid zelve, want ze geeft ze ook nog is wat te drinken en een plak vruchtencake. De vrouw (72 jaar, ziet eruit als 100) heet Hilda en heeft echt het slechtste gebit ever. Chantal, ik denk dat dit gebit echt erger is dan de ergste plaatjes in jou boek over tandartskunde ;) Bovenin heeft ze twee voortanden met een gigantische spleet ertussen. De volgende tanden in haar bovenkaak zijn waarschijnlijk haar verstandskiezen. Voor zover haar bovenkaak. Dan over op haar onderkaak. Onderin heeft ze geen voortanden, staan er twee scheve hoektanden en volgens mij aan elke kant een rijtje van 2 kiezen. Dat is alles ;) Nou ja, d'r tanden zijn ook behoorlijk zwart en VIES! Ze neemt dus ook een stukje vruchtencake. Maar dat gaat natuurlijk niet als je smoelwerk er zo uit ziet. Ze breekt met haar hand HELE kleine stukjes van de cake af, rolt er een soort van balletjes van en legt die op haar tong. Wat ze er dan mee doet, God weet het. Ik denk dat ze er een soort van op zuigt of sabbelt, totdat het zo nat is van d'r slijm dat ze het makkelijk kan doorslikken. SORRY VOOR DIT VIEZE VERHAAL :P

De man heet Laurens en was vroeger een 'zager'. Hij zaagde hout in allerlei soorten en maten, maar hij zaagde ook bomen om en takken af. Hij laat me iets heel vies zien, zijn arm. Halverwege de binnenkant van z'n linkerarm zit echt een mega vies litteken. Zo'n 30 jaar geleden heeft hij een ongeluk gehad met een kettingzaag. De zaag ging dwars door z'n arm en heeft daarmee z'n middel- en ringvinger en pink afgezaagd. Toen hij in het ziekenhuis aankwam werd gevraagd of hij rookte of dronk. Aangezien hij dat allebei niet deed hebben ze zijn vingers er allemaal weer aangenaaid, en er een soort van voor gezorgd dat z'n zenuwen het ook nog deden en hebben ze zijn arm netje opgelapt. Dat betekent, ze hebben z'n botten gezet en de huid dicht genaaid De littekens op z'n arm zijn echt gigantisch. Maar het ergste moet nog komen, hij kwam namelijk in het gips terecht en hij bleef maar pijn houden. Wat bleek, hadden de dokters z'n elleboog uit de kom geduwd. Dus huppakee, weer terug naar het ziekenhuis om z'n elleboog terug te laten zetten. En dan loop ik af en toe te zeuren over mijn voet ;)

Ik ben de VIEZE verhalen zo zat, dat ik maar m'n eigen was ga ophangen. M'n ondergoed hangt ook nu weer tussen alle kleren en 'oma' onderbroeken van Jeannette. Uiteindelijk komt Jeannette naar buiten. Oh wat was ze blij dat ze eindelijk de deur uit zijn. 'Same here ;)'

Maandag komt de volgende groep Japanners dus gaan we vast de kamers klaarmaken. Stofzuigen en moppen zijn mijn taken. Ik trek de stofzuiger en mop maar meteen door het hele huis heen. Kan geen kwaad met alle rode grond (aarde) hier. En aangezien Geoff NOOIT schoenen aan heeft (z'n voeten zijn echt heel erg verhard, vervormd en 'veraard') en daardoor dus alle rode aarde binnenloopt, kan dit nooit kwaad. De tijd gaat echt snel, want het is 17:30 als ik de stekker uit het stopcontact trek.

Op tafel ligt er al drie dagen een Kubicx naar me te kijken. Ik kan het niet langer weerstaan en raak mezelf er helemaal in kwijt. Één vlak lukt me om compleet te maken, maar daar houdt het ook mee op. Misschien maar even aan Lotte de 'code' vragen.

Jeannette stoort me midden in m'n Kubicx. We gaan namelijk alweer aan het avondeten beginnen. We eten de restjes van de Sheppards pie en bakken er een vers visje bij. Echt overheerlijk. Als toetje eten we weer kiwi met jelly. Ik begin het steeds lekkerder te vinden. De substantie blijft namelijk een beetje raar, maar deze is echt lekker, namelijk mango-passievrucht smaak. Toch blijft het raar aanvoelen in je mond.

Na het eten even opruimen en vroeg naar m'n eigen hok. Het is nog wel een beetje vroeg, dus zo maar lekker wat lezen.

P.S. Sorry als jullien zoveel verslagen in één keer moeten lezen, maar ik kan met m'n iPod niet inloggen op het draadloze netwerk. Hopen dat ik binnenkort weer bij een Maccers kom in Ravenshoe of Atherton als we boodschappen moeten doen, voor wat gratis Wi-Fi.