Op de boerderie #5 - Moordenares

Zaterdag 27-10, Evelyn

Vandaag wordt er weer lekker uitgeslapen. Om 9:00 gaat de wekker. Ik neem m'n vieze was mee naar het huis en ga lekker aan de was tijdens m'n ontbijt. Na het ontbijt ga ik Jeannette helpen met het ophangen van een vliegenhor. Je weet wel, zo'n zelfophangbaar ding met klittenbandjes aan de randen en magneetstrips in het midden van het scherm, zodat ie automatisch aan elkaar klikt. Oftewel, zo'n scherm dat niet werkt. Maar goed, ik haal m'n beste technische zelf naar boven en hang dat scherm binnen no-time op. Jeannette is dan ook blij om te zien dat het hangt en werkt (althans, als het niet tocht door het huis, anders werken de magneten niet :P).

Vervolgens is het natuurlijk weer tijd om te stofzuigen. Maandag komen er nieuwe Japanse jongens, dus gaan we de kamers weer even schoonmaken. Gelukkig doet Jeannette de toiletten en de douche en ga ik met de stofzuiger aan de gang. Even een korte onderbreking voor een morning tea (thee met vruchten (lees: gedroogd fruit) cake) en we gaan weer verder met stofzuigen. M'n was is ondertussen klaar dus die hang ik netjes aan de waslijn (durf m'n strings eigenlijk niet op te hangen tussen alle handdoeken, bedlakens en kleding van d'r kleinkinderen ;)). Ik haal de droge was meteen af en ga weer verder met stofzuigen.

Ondertussen is het alweer lunch tijd, dus geniet ik lekker van:
- Blaadjes sla
- Plakjes komkommer
- Plakjes tomaat
- Stukje vegetarische quiche van van de week
- Twee plakjes 'corned meat' (een oorspronkelijk grote homp vlees, gekookt in water met een scheutje azijn)

Echt super lekker allemaal, vooral de zelfgemaakte mangochutney is erg lekker bij het vlees (ook zonder de chutney is het vlees echt super lekker). Ondertussen komt Kenneth even buurten. Ik weet niet hoe we erop komen, maar ik krijg allemaal verhalen te horen over de aboriginals. Het bevestigt me dubbel en dwars wat ik zover van de aboriginals gezien heb. Alles wordt betaald door de overheid, ze hoeven zelf geen zak uit te voeren en kunnen er de hele tijd op onze (nou ja, die van de Australiërs) belastingcenten zitten gokken en drinken. En dat allemaal, omdat de Australiërs zogenaamd hun land hebben afgepakt. Jongens, dat was eeuwen geleden!

Maar goed, na de lunch gaan we verder met de kamers. Met een elektrische mop, mop ik het hele huis. Van badkamer tot 'tuinkamer', niets ontkomt aan het oog van Renée. Elke stoel en tafel wordt netjes opzij gezet, want aan 'eromheen' schoonmaken heeft niemand wat!

Ondertussen is het alweer tijd om aan het avondeten te beginnen. We eten een aantal kliekjes van van de week op. Dus het wordt de heerlijke stoofschotel van donderdag met de overgebleven aardappels van gisteren en aardappelpuree van woensdag klaar gemaakt. Beide type aardappels bakken we even lekker aan in de koekenpan en het stoofpotje warmen we op. En smullen maar weer! Als toetje eten we weer jelly met kiwi. Ik moet zeggen, het voelt toch best wel heel erg raar in je mond die jelly.

Na het eten vraag ik of ik gebruik mag maken van hun computer. En gelukkig, dat mag ik. Ik check even gauw m'n mail, laat het thuisfront weten dat alles goed met me gaat en moet helaas al m'n verslagen met de hand opnieuw intikken in de computer. Ik schrijf elk verslag namelijk op de oude iPod Touch van m'n zusje via de Waarbenjij.nu App. Als ik dan ergens gratis Wi-Fi heb, load ik ze allemaal up. Helaas heb ik hier geen gratis Wi-Fi, dus moet ik ze allemaal met de hand opnieuw intikken. Jullie zullen dan ook waarschijnlijk pas over 2,5 week de rest van de verslagen zien, want het is echt een pokke karwei. Daarnaast is het Internet hier ook zo traag als stront, dus duurt het allemaal nog langer. Als ik van de week weer het huis een keer voor me alleen heb, ga ik wel is op zoek naar het wachtwoord van het draadloze netwerk van hun zelf.

Het is nu bijna 23:00 en ik loop weer terug naar m'n huisje. Toen ik m'n iPod ging halen om de verslagen over te tikken, zag ik echt een MEGA grote spin in m'n keuken. En nee, dan bedoel ik niet een grote spin, maar echt een MEGA grote spin. Zo eentje waar het geen zin heeft om met je Havaiana tegenaan te slaan. Maar nu ik terug ben, kan ik 'm niet meer vinden. Gelukkig sla ik met een soort van bezem met een spons eraan wel nog 3 andere spinnen dood en zit ik nu te wachten op een krekel/kever/kakkerlak die zich in m'n slaapkamer bevindt. Die had ik namelijk ook onder die bezem met spons, maar die ging daarvan niet dood. Nu is ie dus weggelopen en kan ik 'm nergens meer vinden. Ik durf eigenlijk niet te gaan slapen, maar ben na zo'n dag schoonmaken best wel een beetje moe!