HAPPY NEW YEAR!

Maandag 31-12, Sydney

Vandaag is de dag der dagen, de ontknoping, het einde, een nieuw begin, THE DREAM CAME TRUE! M'n allerlaatste dag in Australië is aangebroken. Ik kan het niet geloven. Ik stap dan ook met een heel raar gevoel de douche in. Ik moet namelijk vroeg m'n bed uit, want we hebben om 9:15 bij de bushalte afgesproken. Een groep van zo'n 10 Nederlanders en 4 Duitsers! Dat wordt één groot feest. Het enige is, we moeten dus nog wel ruim 14,5 uur wachten.

Maar bij de bushalte is het Hollandse feestje al van start gegaan. Iedereen is in de feeststemming, is bepakt en bezakt met drank, water en eten. We zijn er klaar voor!!! De buschauffeuse gelukkig ook, dus daar gaan we, op naar Mort Bay! De bus zit uiteraard knijtertje vol, maar dat geeft niks. Dat geeft het sfeertje waar we naar op zoek zijn. Daarnaast is het vandaag ook nog is super mooi weer dus met bikini's aan lopen we van de bushalte naar de plek. Wooooooow, hoe een vet uitzicht op de brug :D Dit wordt mega gaaf!

Maar goed, het is pas 10:00 als we op het veldje zijn, dus wat ga je dan de hele dag doen? Nieuwe mensen ontmoeten uiteraard, we zijn natuurlijk niet de enige op dit veldje. Na heel wat nieuwe Hollanders te hebben ontmoet beginnen we al aardig te drijven, zo heet is het. Dus lekker een uurtje kletsen met Lisanne en Rebecca in de schaduw. Echt zo bizar, om hier te zijn?! Ik heb nog helemaal geen Oudjaarsdag gevoel, en al helemaal niet het idee dat ik morgen naar huis vlieg! Maar goed, na de lunch lopen we een rondje naar de andere kant van de baai, maar Oh My God! Hier sta je veel hoger, heb je de hele skyline van Sydney, een mega goed zicht op de brug en er zit gewoon niemand! Lisanne en ik hebben besloten, hier gaan wij vanavond het vuurwerk bekijken!

De Duitsers willen ook naar dat punt, maar we besluiten eerst om naar een andere baai te gaan en daar de rest van de dag te chillen! Maar ja, we hebben natuurlijk allemaal wel mega veel spullen, en eigenlijk heel veel ZWARE spullen bij ons. De Duitsers hebben 2 flessen Champagne, een tray bierflesjes en een 4-pack Smirnoff. Lisanne en ik daarentegen hebben 4 liter water, fruit, de chili con carne, koekjes, een 4-pack Appel Cider en een fles Champagne. Dus als we naar de baai lopen zie ik een leeg winkelwagentje aan de kant van de weg staan, kijk dat is een unieke kans. Huppakee, alle shit in het winkelwagentje en gaan met die banaan. Is veel makkelijker te vervoeren als het zo bloedje heet is :D

Als we in het park van de baai aankomen krijgen we natuurlijk groot applaus. Why didn't we do that? That's awesome! That's a brilliant idea! Kijk, daar houd ik van! Dus we parkeren de wagen op het grasveld in de schaduw en dan pak ik m'n handdoek en samen met Lisanne loop ik naar de kade om daar de rest van de dag lekker pootje te baaien en urenlang te kletsen. Rond 18:00 eten we samen met de Duitsers onze chili con carne op de wraps en besluiten dan om naar het hoge punt te lopen. Zonder winkelwagentje uiteraard. Het is namelijk echt een HOOG punt, zeg maar met trappen en hele steile stukken asfalt.

Om 21:00 begint de kindershow met vuurwerk, dus dan kunnen we precies passen en meten waar we moeten gaan staan. Het is ondertussen natuurlijk wel al drukker geworden, maar wij hebben uiteraard het beste plekje! Naast ons staat een ouder echtpaar met een oudere zoon. Ze komen uit de Blue Mountains en zoals je van echte Australiërs kan verwachten, sta je daar de hele tijd mee te kletsen. Super aardige mensen die zelf ook veel door Australië hebben gereisd. Lisanne neemt dan ook alle info die ze geven in zich op, want dit zijn best wel goeie tips!

Als het bijna zover is zorgen we dat er een klein jongetje naast ons kan zitten, zodat hij het beste uitzicht heeft (wij kunnen straks nog bij het grote-mensen-vuurwerk kijken). We zitten op een rots, Daniel heeft z'n hele mega-sonische-camera-met-standaard-en-afstandbediening klaar staan en dan breekt het los!

WOOOOOOOOOOOOOOOOW! Dit is echt ongelofelijk! Zo mooi vuurwerk en ook zo veel! Het gaat maar door en het gaat maar door! Echt alle kleuren van de regenboog, figuurtjes en knallen komen voorbij. Echt ongelofeloos. Ik heb een smile op m'n gezicht van oor tot oor. En als je dat 9 minuten moet volhouden tijdens zo'n show, dan heb je echt zere wangen. Als het is afgelopen, zie je dat de gezinnen met kids naar huis gaan en dat er echt een giga rookwolk hangt boven de stad!

Nu moeten we dus nog 2 uur en 45 minuten wachten op het échte werk. Het oudere echtpaar gaat naar een ander uitkijkpunt en wij wachten rustig af tot het moment daar is. Even een momentje van relativering. Het jaar 2012 was een jaar van:
- Stage lopen
- De moed hebben om alleen op reis te gaan
- M'n droom waarmaken
- Moeilijke keuzes maken
- Een jaar van fouten inzien

Maar 2013 wordt het jaar van:
- Van m'n fouten leren
- Knopen doorhakken
- Op eigen benen staan
- De serieuze kant voor een deel in Australië achterlaten

Hiermee is al het voorgaande meteen ontkracht. Nee hoor ;) Dit jaar wordt een top jaar! Studie afmaken, toekomstkeuze maken en genieten van de laatste maanden als student :D

Zo, dat hebben we ook weer gehad ;) Nu is het nog maar een half uur en je voelt de spanning opstijgen. Mensen om je heen beginnen zenuwachtig heen en weer te wippen, iedereen loopt naar voren voor het beste plekje en de champagne en sterretjes worden klaar gezet!

JAAAAA! Daar gaat de mond, aftellen van 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1!
WOEHOEOEOEOOEOEOEOEOEOE! HAPPY NEW YEAR! YEAAAAHH!! Kijk al dat vuurwerk. Yes, ik heb alles op de film staan, de gehele show! Zodat ik het nooit meer kan vergeten! Na 15 minuten is het over en gillen we maar opnieuw. We steken de sterretjes aan, knallen de champagne en dat is het. Iedereen rent als een gek naar huis, richting auto, bus of taxi. Binnen 20 minuten is de hele plek leeg! Nou ja, dan gaan wij ook maar proberen om een bus terug naar de stad te krijgen en wat we daarna doen? WHO KNOWS!

Helaas, iedereen wil natuurlijk terug naar de stad, dus zijn we niet de enige. Er staat een giga rij voor de bus dus sluiten we netjes aan. Maar als er mensen voor gaan lopen dringen kan ik dat als echte Ram natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan. Ik geef die gozer een zet in de goeie richting en vind m'n originele Amsterdamse accent weer terug. 'Hé kolerelijer, voordringen doe je maar bij je moeder thuis, niet hier! Oprotten!' Heerlijk als je tekeer kan gaan zonder dat een Duitser enig idee heeft waar je het over hebt. Als ie heel dicht tegen me aan gaat staan, geef ik hem een goeie elleboog op z'n borstbeen en dan heeft ie de boodschap eindelijk begrepen!

Zo het rustige deel van de Ram (welk rustig deel? :P) stapt de bus in en loopt daarna rustig door de stad heen. Als je al vanaf 9:00 onderweg bent en het nu 2:00 's nachts besluit ik maar naar huis te gaan. En als je je afvraagt waar Thomas is? Die zit zielig thuis in z'n eentje zich katje lam te zuipen! Als ik om 2:30 thuiskom is de lobby dicht en heb ik 'm al gesmst en 10x gebeld. Gelukkig gaat er iemand naar binnen en kan ik in de lobby zitten. Nou nog maar een aantal keer bellen, maar nog steeds neemt ie niet op! Oeh, de echte Ram komt weer naar boven!

Gelukkig komen z'n 4 buurjongens net binnen dus die brengen me naar de 8ste etage. Nu kan ik op de deur kloppen, zodat ie het wel hoort. Het is ondertussen 2:50, maar helaas hoor. Volgens mij heeft ie zich in een coma gezopen, want om 4:00 sta ik nog voor de deur. En dan eindelijk, eindelijk doet ie de deur open.

Ik zeg niks tegen hem en duik gauw m'n bed in. Wat ben ik blij dat ik hier weg mag zeg!