Op de boerderie #7 - Knikkebol
Blijf op de hoogte en volg Renée
29 Oktober 2012 | Australië, Ravenshoe
Vandaag gaan Jeannette en ik 4 Japanse jongens ophalen voor hun 'farm stay'. Als ik naar buiten kijk heb ik even het idee dat ik droom. Volgens mij ben ik namelijk weer in Nederland. Een grauw grijze lucht met regen! Dat wordt vandaag dus m'n (enige!) lange broek aan en m'n fleece vest mee in m'n tas. Voordat ik aan m'n ontbijt toekom, vraagt Geoff of ik z'n vangst van gisteren wil zien. Dat wil ik wel. Hij heeft nog een hele Red Empura (of hoe je dat ook schrijft) waar ik natuurlijk even mee op de foto ga. Dat beest is echt kneitertje zwaar. Geoff gaat hem lekker filleren zodat we die binnenkort lekker kunnen opeten. Mmmm... En dat (vis incl vislucht) op een nuchteremaag om 08:00 's morgens!
Na het ontbijt help ik Jeannette met alles in de auto ruimen. Ik zie nu al dat er op de gisteren door MIJ schoongemaakte auto vlekken zitten die er gisteren na het opdrogen niet op zaten! Daarnaast is het vandaag dus een beetje onstuimig weer en dat doet de auto ook geen goed. Ach ja, heb ik van de week weer een makkelijk en leuk (als de zon schijnt) klusje om te doen.
We gaan dus op weg naar Mungalli voor de Japanners. Onderweg komen we veel regen, mist en laaghangende wolken tegen. Nou ja, zo laag hangen die wolken nou ook weer niet, want ik begeef me al bijna een week op 1200 meter hoogte! Als we bij de 'afhaal Japanner' zijn ;) schrik ik me eigen te pletter. Er zitten ruim 250 Japanse kiddo's als een stelletje uitgezakte bejaarden op de bankjes te hangen en te wurgen. Een groot deel loopt met die tandarts-mondkapjes voor en de jongens kijken me aan alsof ik van een andere planeet kom. Aangezien Jeannette druk aan het socializen is met andere farm hosten, waag ik een sprong in het diepe. Ik vraag aan één van de Japanse meisjes: 'Why do you wear this?' Uhm.... Mmm, mm, mm... Oké, daar wordt ik dus niets wijzer van. Ik vraag het aan een meisje aan een andere tafel: 'Why do you wear this? This is very clean air.' Ah, ik krijg een antwoord: 'Because my skin bad.' Jaja, daar geloof ik dus niks van. Ze denken zeker dat we ze gaan vergiftigen met de meest frisse lucht hier. SUKKELS!
Maar goed, Jeannette en ik zijn groep 18 (van de meer dan 50!) en we krijgen echt de ergste gevallen mee. Gelukkig niet van die-mondkap-sukkels, maar van die mega sulletjes. Twee hebben er een bril, eentje is slungelig (maar niet extreem lang) en de laatste staat erbij alsof ie toe is aan een winterslaap. Eentje van de brillio's durft je niet aan te kijken, loopt er mega zenuwachtig bij, schrikt van elke vlieg die er vliegt (en dat zijn er nogal wat), maakt spastische bewegingen als je tegen hem praat en krijgt een rolberoerte als je hem aanraakt. Dit wordt lachen! We moeten eerst met z'n 6-en op de foto. Rot lekker op met je peace-teken, gewoon armen om elkaar heen en LACHEN! Je begrijpt hoe dat gaat met zo'n spast, NIET DUS!
Na dit hilarische moment, we hadden meer dan 6 foto's nodig, voordat we weg konden, gaan we naar Lake Eachaem om daar te BBQ-en. De gehele rit zit McUnsteamy-maar-heel-erg-dreamy te knikkebollen. Z'n hoofd en nek staan in zo'n rare positie dat ik spontaan een nekhernia krijg van het kijken ernaar. Niet veel later ligt ook Spazio-Brillio te pitten en zijn alleen Ke-O (zo heet ie, of althans zo spreek je het uit) en Slange Jan nog wakker. Of toch niet, want als we aankomen bij het meer liggen ze dus gewoon allemaal te tukken.
Stel je voor, je rijdt over een berg weg, je gaat om de zoveel meter héél erg omhoog en héél erg omlaag. Je weet wel, dat je zo hard rijdt dat je maag eventjes een vrije val maakt. Daarnaast heb je te maken met een gigantische kronkelweg en heb je geen neksteun op je stoel. HOE KAN JE IN FUCKINGSNAAM SLAPEN? Hun hoofden bungelen alle kanten op. 'Van voor naar achter, van links naar rechts. Van voor naar achter, van links naar rechts.' Hoeveel pijn moet dat doen en hoe kun je in vredesnaam slapen als de auto zoveel herrie maakt en alle kanten op gaat. Om over het geweldige uitzicht nog maar te zwijgen. Begrijp jij het, begrijp ik het? Nu begrijp ik wél waarom de Aziaten de ja-nee-schud-poppetjes hebben bedacht. Het zijn gewoon replica's van hun eigen!
Maar goed, als we op pad zijn met de Japanners gaan we dus altijd met John en Dianna op pad (de formaatje olifanten). Hun zijn er nog niet, dus lopen wij vast een rondje om het meer. Nou ja, rondJE. Dit meer is wel iets anders dan het PTT-meertje in Haarlem of de plas waar Lucas en Chantal altijd zeilen. Het water is echt mega helder en je kan er echt heel goed vissen in zien. Je kan er ook in zwemmen, maar ook vandaag ben ik m'n bikini vergeten. We lopen verder en we komen bij een spot waar je schildpadden kan zien. Ik bedoel maar, in een voormalige vulkaan waarvan ze geen idee hebben hoe en waar het water vandaan komt. En kijk, daar zwemt echt een SCHILDPAD! Ik probeer een foto te maken, maar m'n camera is niet water-proof dus heeft het geen zien om vanaf het DROGE foto's van en in het water te maken. Jullie moeten me dus maar op m'n woord geloven ;) (En dat zijn nogal wat woorden, zeg maar eerder in de richting van een boek, al mijn dag-blogs bij elkaar :P).
We komen weer terug bij onze BBQ-spot en John en Dianna zijn gearriveerd met hun Japanse jongens. De lekkerste BBQ-lunch wordt weer opgedient (geroosterd bolletje met een worstje en hamburger, gebakken uitjes erover en komkommer, sla en tomaat erbij). We hebben ook weer overheerlijke watermeloen en Jeannette heeft gisteren een chocoadecake en Chinese Chewies gemaakt (toen ik bij die bio-dynamische = trio-doorgeslagen boer was). Eigenlijk vind ik ze allebei niet zo heel erg denderend (proef maar kleine stukjes), dus daar hoef ik de recepten niet van. Aangezien Dianna een walnotencake heeft gemaakt ga ik daar natuurlijk wel een stukje van proeven. Ik probeer meteen dat chocolate-fudge recept los te weken. WAAAAAAT... Dat was gewoon van een pakje! Zo, dat is even een tegenvaller! Nu weet ik nog niet hoe ik zoiets na kan maken :(
Maar goed, de jongens en ik gaan nog wat voetballen en Spazio-Brillio vraagt of ik bij een club speel. Wel nee, zeg ik, alleen maar voor de lol. Eerlijk is eerlijk, in vergelijking met hem zou ik in het 'grote oranje' kunnen voetballen ;) De jongens van John en Dianna zijn wat meer 'outgoing' en willen dan ook heel graag met mij op de foto (ik denk dat ik er maar geld voor ga vragen :P). Nou, daar gaan we weer. Armen om de jongens heen en lachen :)
Na de lunch gaan we naar één of andere mega hoge boom. Daar maken we een aantal foto's en gaan door naar Atherton voor de Maccers (McDonalds). Stomme trut die ik ben, ik had namelijk m'n iPod meegenomen in de hoop om ergens gratis Wi-Fi te ontvangen. Bedenk ik me nu (als ik in bed zit) dat ik gewoon bij de Maccers al m'n verslagen had kunnen uploaden. Nou ja, morgen maar opnieuw proberen.
Na de Maccers gaan we naar een super mooie lookout en daarna op weg naar Galleo's, een melk-koeien-boerderij. Dit is echt hilarisch. De koeien lopen hier in een soort draaimolen en krijgen van boer John de zuignappen op. Voor de melk mogen ze een heel rondje op de draaimolen blijven staan ;) Op het einde wordt er automatisch water op hun hoofden gespoten en weten ze dat de attractie is afgelopen. Ze lopen er zelf uit en de zuignappen vallen vanzelf af. Dit is echt te hilarisch voor woorden. We lopen nog gauw eventjes verder naar de kalfjes :D, de lammetjes :), de varkens :| en de kippen :(. Daarna gaan we het winkeltje binnen. Met hun melk maken ze namelijk chocolade, ijs, yoghurt en kaas. Het is echt een heel erg leuk plekje om geweest te zijn, zeker omdat ze live laten zien hoe ze de chocolade bonbons maken. Echt een WERELDBAAN!
Na de melkkoeienboerderij gaan we naar huis. Tussen alle stops door liggen Spazio-Brillio, McUnsteamy-maar-heel-erg-dreamy, Ke-O en Slange Jan weer te knikkebollen. Ik begrijp het nog steeds niet. Ook tijdens het eten, na het ijsje bij Maccers en bij de melkkoeienboerderij zit McUnsteamy-maar-heel-erg-dreamy gewoon op een stoeltje te slapen. We gaan dus maar naar huis om ze wat slaap te geven.
Maar eerst een koppie thee met een heel makkelijk koekje (zo heeft Jeannette ze genoemd). Daarna gaan Jeannette en ik aan het eten beginnen. Vanavond wordt het een Shepard's Pie. Gehakt met uitjes en worteltjes en een sausje in een ovenschaal. Aardappelpuree erover en afmaken met een laagje geraspte kaas. Huppakee de oven in :). Daarbij eten we natuurlijk ook weer Julienne wortels en sperziebonen. Ik denk dat ik, tegen de tijd dat ik thuis ben, geen sperzieboon meer kan zien :P. Maar ook dit is weer super lekker. De kaas heeft zo'n mega krokante korst achtergelaten. Je weet wel, wat je ook op je lasagne krijgt. Alleen een beetje jammer dat dit van die cheddar cheese is :( Als toetje eten we weer m'n overheerlijke sticky-date-pudding uit de nieuwe bakjes van Jeannette.
Na het eten krijgt Jeannette alle kadootjes van de jongens, geeft Jeannette ze hun kadootjes en maakt Slange Jan voor mij van die origami vogeltjes en een roos. Ach, ik ben ook maar een hartenbreekster ;)
Morgen moeten de jongens om 7:30 weer terug zijn, voor een sport ochtend. Dat betekent om 6:30 weg en om 4:45 op. We moeten namelijk alles klaar maken voor de hele dag. Daarnaast moet ik me natuurlijk ook douchen, aankleden en ontbijten. Dat wordt een heeeeeel kort nachtje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley